Af steypu

Afbók #5

Dagblaðið frá því í gær er í öllum aðalatriðum það sama og dagblaðið í dag. Þar að auki er stór hluti alls þessa texta tilþrifalaus, smekklaus, lágkúrulegur og beinlínis heimskulegur. Nefljóð? Öngljóð? Gómljóð? Vefðu bókinni upp, stingdu henni í flösku og fleygðu henni í hafið. Það getur verið svo mikill léttir að komast í óhlutbundið efni eftir áralanga neyslu alþjóðlegra fríljóða. Djöfulsins skens og stælar alltaf hreint. Starðu á tungumálið þar til það brotnar. Til að sjá það þarf engin gleraugu. Reglubundin hrynjandi fannst honum svæfandi. Lítið annað en leikfimisæfingar. Nema fallega innbundið flúr í bókasafn hinna vel stæðu. Þetta er reiturinn sem við fengum þér. Bíttu gras og haltu sáttmálann. Hrein og klár minni- máttarkennd sem á rætur sínar í grárri forneskju. Líkt og sífrið í (misgömlum) ellibjúgum er nýjunin eilíf og ódrepandi. Lífið er stutt og klisjurnar eru margar.

-Brot úr formála ritstjóra