Ýmislegt um risafurur og tímann

Amma og afi.
Tvö orð sem geta hugbreyst mann eins og trúarbrögð, eins og risafura.

Ég er tíu ára og allt leikur í lyndi. Borgirnar breyta ekki um nöfn meðan ég sef, járntjaldið heldur heiminum saman, ósonlagið kemst aldrei á forsíður blaða. Og nú hafa örlögin úthlutað mér löngu útlensku sumri í húsi afa og ömmu. Ævintýrin suða í loftinu, Tarzan og Léttfeti á næsta leiti. En það er kónguló undir rúminu og einhvers staðar í hverfinu leitar fáklædd kona að lyklinum að hliði himnaríkis.

Jón Kalman Stefánsson fékk á síðasta ári tilnefningu til bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs fyrir aðra bókina í sveitatrílógíu sinni (Skurðir í rigningu, Sumarið bak við brekkuna og Birtan á fjöllunum). Hann sendir hér frá sér nýja skáldsögu um risafurur, tímann og gjöfina frá London, Englandi.